Expeditie Robinson

We zitten al bijna in de helft van ons avontuur! Aan de andere kant van de wereld lijkt de tijd veel sneller te gaan!


Nog even een update van mijn warme zuiders avonturen ;-)


Zaterdag 17 maart was een dag vol plassen, bergen en bulten.
We zijn naar Overbridge gegaan om er met de quad te rijden. De nacht ervoor had het immens veel geregend en dachten we dat onze quadtour letterlijk en figuurlijk in het water zou vallen. Maar toen we aankwamen bleek dat het net goed was! Lekker vuil worden dus!
Eerst kregen we een volledige outfit, het leek net of we gingen paardrijden. Dan kregen we een hele les over alle knopjes en lichtjes en wat we zeker NIET mochten doen :). Na een kleine rit kwamen we aan op een oefenterrein zodat we goed kennis konden maken met ons machine met alle schokken en hersenschuddingen als resultaat :). Dan was het tijd om de jungle in te trekken! Jihaa! Er lagen vele diepe modderplassen waar we volle speed moesten doorrijden of je kwam vast te zitten en moest je elkaar duwen, wat wel een aantal keren is voorgevallen :-). Ook zijn we een aantal keren moeten stoppen want een een aantal wegen waren dichtgegroeid of er lagen bomen op, waardoor onze begeleider met zijn machette een nieuwe weg voor ons moest maken! Het was echt een heel avontuur! Door plassen, in putten, op bergen, over bomen, ... Proper waren we niet echt meer op het einde :). Blijkbaar zater er ook apen in de jungle. We hebben deze niet gezien, maar wel gehoord.
Na onze rit van ongeveer 2u30 konden we ons afspoelen in de rivier. Echt voor herhaling vatbaar!

 
In de avond zijn we naar een verjaardagsfeestje gegaan van Joke, een Belgisch meisje van op onze stageschool. Het werd een gezellige avond met een als afsluiter: danske placeren.


Vanaf zondag 18 maart hebben voor 5 weken lang een man in ons midden. Jasper werd heel hartelijk ontvangen door Kim en mezelf :-)
Die dag had Kim het fantastische idee om eens een kokosnoot te kraken. Peace of cake dachen we, tot we eraan begonnen. Na bijna een uur kloppen en hakken en kloppen en hakken en snijden dachten we eindelijk ons doel bereikt te hebben. Bleek dat we nog maar enkel de schil er hadden af gekregen --' Pfoe! Na nog wat zoeken en een gaatje te boren hebben we er wat sap kunnen uithalen en het was helemaal niet lekker! Nooit fan geweest van kokosnoten (en watermeloenen)..


Maandag was het weer tijd voor een weekje school. Ondertussen had ik een heuse foutenanalyse gemaakt van mijn rekenrepetitie. Ik dacht dat ik zo'n 8-tal zorgkindjes ging hebben, maar na het verbeteren van de testen heb ik pas ingezien hoe erg het gesteld is met mijn klas.. Iedereen heeft bijna zorg rekenen nodig met uitzondering van 3 van de 37 (!!). Ik zal mijn werk hier dus wel hebben. Dinsdag ben ik hier mee begonnen en de leerlingen zijn we echt wel dankbaar dat ik hen wil helpen, sindsdien respecteren ze me ook meer als blanke in hun klas. Echt wel leuk om te zien en te horen. Ondertussen heb ik al zo'n 7 dagen zorg gegeven, zo'n 3 uurtjes per dag. En het gaat al veel beter als in het begin! Hop hop naar die 10/10 voor de kinderen! Wel zijn er een aantal die nog niet tot 10 kunnen tellen zonder hun vingers te gebruiken, toch raar dat deze leerlingen in het 5de leerjaar zijn geraakt.. Hen zal ik wat meer begeleiding geven. 


Vorig weekend was echt een superweekend! Expeditie Robinson!!
Zaterdag, vroeg in de ochtend, vertrokken we met de taxi's naar Matapika! Een soort van eiland (denken we). Na een uurtje in de taxi te zitten, kwamen we toe aan de grote rivier die we moesten oversteken met veerbootjes. Aan land aangekomen begon ons avontuur pas! Daar kwamen we meteen oog in oog te staan met een capibara, een waterzwijn! Nog nooit zo'n beest gezien! Het leek op een giant hamstertje, maar later bleek wel dat hij zo lief is als een klein schattig hamstertje.
Wanneer onze kleine visserbootjes vol geladen waren met al onze zakken, waren we klaar om te vertekken naar Matapica. Het boottochtje was gewoon super! Het leek alsof we in de diepe jungle aan het varen waren. Overal waar ja kon ken zag je bomen, blaadjes, beestjes, vogels, ... FANTASTISCH.

Na een klein uurtje varen kwamen we aan op Matapika. We waanden ons echt in Expeditie Robinson! Het leek op een verlaten strand met hier en daar een hutje voor de hangmatten en palmbomen! Na kennis te maken met het strand en de zon (!) zijn we in de avond op zoek gegaan naar kaaimannen met de bootjes! Was best wel eng. In het donker varen, je ziet niets rond jou, en je moet zoeken naar 2 oogjes. Na niet lang zoeken hadden ze eentje gevonden. Best wel eng om vast te houden maar o zo leuk! Ik dacht dat het ging aanvoelen als een harde schelp, maar je kon er wel wat in duwen :-). Het enige minder leuke was dat er aan dat water ZWERMEN van muggen waren die je zo door je kleren voelde doorprikken! Auw!

Na de kaaimannen was het tijd voor nog meer beestjes of liever gezegd BEESTEN. We zijn naar het strand getrokken, waar we een wandeling hebben gemaakt van 4 km om reuzezeeschildpadden uit de zee te zien komen en hun eitjes te zien leggen! Wel wat verschieten om zo'n beest te zien afkomen. Snel zijn ze wel niet :). Ze moeten ongeveer 2u graven om een put te maken waar ze dan hun eieren kunnen inleggen wat ook nog een tijd duurt. Tijdens die tocht kreeg ik een zonneslag (idd, de 2de) maar bij het zien van al die schildpadden was ik op slag mijn zonneslag vergeten! We mochten wel geen foto's trekken met onze flits omdat ze anders teveel zouden schrikken en naar de zee terugkeren. 


Een expeditie robinson waardig weekend, maar dan zonder eilandraad :-)

                                                                

Al 1/3 Surinamer!

De tijd lijkt hier heel snel te gaan! We zitten al bijna een volledige maand in Suriname!

Ondertussen is er weer heel wat gebeurd en kan ik jullie weer een tijdje leesplezier bezorgen :-)

Week 3 (4 maart tot 10 maart)

Zondag was het vroeg opstaan, want we vertrokken met Chico, Dorien, Kim en Margot naar Colakreek, op een uurtje rijden van Paramaribo. De colakreek heeft zijn naam niet gestolen, als je het vandicht bij bekijkt. Het water heeft net de kleur van cola! Echt gek! Toen we er aankwamen begon het even te regenen, maar al snel kwamen de heerlijk warme zonnestraaltjes weer tevoorschijn en was het weer bakken en braden op de grill :-)                      

 

Na deze zéér vermoeiende dag (!), zijn we in de avond naar een kinderverjaardagsfeestje gegaan van Jessica, een meisje op onze stageschool. En amai! Verjaardagen worden hier echt groots gevierd. Je kan het vergelijken met communiefeesten zoals bij ons. Er waren zeker 20 kinderen, waarvan de ouders ook altijd mogen komen. Er was een overvloed aan eten en drank, een hele mooie taart, pinatas, veel cadeaus, .... Pipo de clown was ook aanwezig, deze keer wel in het roos, die de hele avond voor entertainment voor jong en oud heeft gezorgd. Hij heeft met de kinderen een modeshow gespeeld waarbij Kim en ik uit het publiek werden gehaald om jurylid te spelen. Best wel grappig tot het moment was aangebroken dat we met hem moesten dansen. En als ik hier spreek over dansen, is het niet het dansen zoals wij gewend zijn in België maar op z'n Surinaams! Wat onder meer betekent: snelle salsa, veel toertjes draaien, met je gat shaken ...Kortom alles wat ik dus niet kan :). Een mooi zicht moet het geweest zijn, maar ik heb dan toch voor veel gelach kunnen zorgen Haha
Zo'n verjaardagsfeestje zou ik ook wel willen hoor!

    

Maandag moesten we niet naar school gaan zodat we ons MKV in orde konden brengen. Na weer zo'n 2 uur wachten en een hele boek paperassen in te vullen kregen we eindelijk meer nieuws: kom binnen 4 weken nog eens terug! Surinaamse mentaliteit zeker :)

Dinsdag was het feest in ons huis. Dorien werd 21 jaar! Kim en ik zijn speciaal vroeg opgestaan (lees: zééér vroeg) om haar te verrassen met een geweldig DeRidder-Gousseau ontbijt (nl. 2 sandwichen met choco en 2 kaarsjes :p) en een mooi versierd huisje. Ook werd ze opgezadeld met een hele mooie roze felle kroon die ze de hele dag verplicht moest ophouden! Wel grappig als je weet dat kronen hier nooit gedragen worden.
In de avond hadden we een aantal mensen uitgenodigd voor een lekkere leuke bbq, verzorgd door Chico met een lekkere chocoladetaart als afsluiting!

 


Woensdag en donderdag hebben we Holi Pagwa gevierd, een Hindoestaans feest om het begin van de lente te vieren en de kwade geesten te verdrijven.. ofzoiets. Woensdag werd het op school gevierd. De kinderen mochten die dag in hun gewone kleren naar school en de hele dag was het feest op school. Eerst hebben we met de hele klas roti met kip en aardappelen gegeten. Eigenlijk wel lekker, maar om 9u 's morgens is het toch wel wat vroeg om warm te eten.. Rond 10u begon er luide muziek te spelen op school. Toen ik ging kijken stond er een echte dj muziek te draaien en begon het kleurrijke poedergevecht! Holi Pagwa kan kort worden samengevat als om het meest poeder op iedereen gooien en om het kleurrijkst uit het gevecht te eindigen. Heel leuk dus! =) En juffen en stagiaires worden het hardst van al aangepakt! :-)
Na het gevecht was het eventjes minder: schrobben schrobben schrobben! Momenteel zijn we 1 week ver en mijn haar heeft nog steeds een rode schijn.
Donderdag was het een officiële verlofdag in Suriname, speciaal voor Holi Pagwa. We zijn toen naar het Flambayonpark gegaan waar er een reuzepoedergevecht ging plaatsvinden en verschillende groepjes gingen optreden waar we natuurlijk weer helemaal kleurrijk en bepoedert van terugkwamen! Dit zouden ze ook in België moeten hebben!  
Vrijdag was een leuke dag op school. Ik heb eindelijk mijn les over België mogen geven en de leerlingen waren één en al oor. Op de wereldbol heb ik aangeduid waar België les en dit vergeleken met Suriname. De kinderen moesten eerder lachen met ons kleine landje omdat hun vingertop zelfs groter was! Ik vertelde hen over het correspondentieproject (contact met de klas van Laura uit België) en ze waren laaiend enthousiast! Meteen wouden ze alles van deze school en kinderen weten, dus hebben we allemaal een brief geschreven naar de kinderen in België en superfier dat ze zijn :-)
In de avond zijn we gaan avond-disco-zwemmen! Heel tof maar met heel speciaal volk. Net die avond bleek er een fotoshoot te zijn voor webcamlady's KUCH. Je kan je wel al voorstellen hoe het eruit zag..
Zaterdagavond zijn we naar Zsa Zsa Zsu een danske gaan placeren met al de mannelijke aandacht als gevolg natuurlijk.. niet altijd even fijn, maar af en toe wel grappig zeker als ze je orchidee noemen! Een mooie afsluiter van onze derde week hier in Suriname :-)


Week 4 (11 maart tot 16 maart)
Zondag tijdens onze toeristische wandeling door de stad (ja af en toe moeten we eens de echte toerist uithangen) hebben we het pannenkoeken- en poffertjescafé ontdekt. Een geschenk uit de hemel! Mmm... De naam alleen klinkt al heerlijk en ik kan je verzekeren dat het ook zo is ;-). Zeker nog eens een bezoekje waard!
Maandagochtend kregen we meteen bezoek van Erik, docent uit Brussel die 10 dagen op bezoek is in Suriname. Later in de week zijn we ook eens met hem en andere studenten van HUB gaan eten om vanalles eens te bespreken.
We zijn ook ons weekends al wat aan het plannen en gaan zaterdag met de quad door de jungle rijden! Jihaa! Heb er al zin in: tarzan al rijdend door de jungle! Moehahaa


Op school loopt het nogal wat stroef. We zijn hier al bijna 4 weken en heb nog maar een drietal keren les mogen geven, waarvan er 1 voorbereid. Redelijk saai dus, wat ik nu toch wel wat beu begin te worden. DUS ik ben eens gaan praten met mijn mentor, want zoals ik in mijn vorig blogbericht zei, hebben stagiaires hier dus een volledig ander nut. Met handen en voeten (want ze begrijpt me niet altijd goed en knikt dan gewoon) heb ik moeten uitleggen wat mijn nut hier is en wat ik graag zou doen. Dus zijn we tot de afspraak gekomen dat ik vooral zorg wiskunde en taal zal geven, omdat dat hier een heel groot probleem is. Vrijdag (vandaag) heb ik een testje afgenomen om het niveau van de leerlingen te meten. En maandag gaan we verdere afspraken maken hoe we dit nu juist gaan doen. Ook ging ze maandag wat lessen aan mij geven die ik die week zou mogen geven. Jihaa!


Ondertussen is de muggenstand: 19-0 voor de muggen en kakkerlakkenstand: 0-10 voor ons! De kakkerlakkenoorlog is bijna gewonnen!


Als jullie nog steeds niet genoeg leesvertier hebben gekregen, hieronder les 2 Sranan Tongo:
- afafu = het gaat z'n gangetje
- fa yu nen de? = hoe heet je?
- brasa = knuffel
- olati? = hoe laat?
- diri = duur
- bunkopu = goedkoop


Vandaag hebben we 1 minuut stilte gehouden met de hele school voor de slachtoffertjes van de busramp. Ook hier wordt er aan gedacht!


Verder wensen we onze medestudenten een goede Brusselse stage toe! You go girls and boy

Sleepie sweetie

Fawaka !

Het is ondertussen al een hele tijd geleden dat ik iets van me heb laten horen, maar dit kwam door de supergoede internet verbinding hier (kuch). Maar nu heb ik jullie dan ook heel veel te vertellen. Zoveel dat ik niet weet waar te beginnen.. Ik zal beginnen bij het begin.


Zondag 19 februari
Deze morgen ben ik heel vroeg moeten opstaan om met de mama naar Schiphol te rijden waar ons vliegtuig richting Suriname om 12u25 zou opstijgen. Daar aangekomen werd onze vlucht met een uur vertraagd. Erg vonden we dit niet want zo konden we nog een uur in die grote luchthaven rondtjokken en eten :-) 
Wanneer we eindelijk ons vliegtuig binnen mochten, werden we met stomheid verslagen. Wat een groot vliegtuig! 10 uur lang werden we bediend met eten en drank. Veel heb ik niet geslapen, want met mijn grote lichaam vond ik niet meteen een goede slaaphouding ;-).
Eindelijk geland in Paramaribo en wat een hitte! Had net het gevoel dat ik in een gigantische vlindertuin was beland!
Daar aangekomen hadden we nog niet meteen een taxichauffeur geregeld die ons naar ons huisje in Paramaribo zou brengen, maar we werden snel geholpen door 2 Surinamers die ons wel voor een prijsje wilden afzetten. 
Rond 21u in Surinaamse tijd kwamen we eindelijk aan in ons huisje. We konden niet snel genoeg binnen zijn om alles te inspecteren en te bekijken! En ja hoor, we waren blij. Het enige nadeel is dat er de hele tijd een rare geur hangt, dat we ondertussen wel al gewoon aan het worden zijn. 
Na een uur klungelen en lachen met het muskietennet konden we onze eerste warme nacht doorbrengen in Suriname. Muggen, jullie zullen me niet te pakken krijgen!

Maandag 20 februari
Al de eerste ochtend kregen we bezoek van onze Victor, een salamander die graag samen met ons in huisje vertoefd! Ik heb een aantal pogingen gedaan om hem te vangen, maar snel zijn die beestjes wel, geloof me maar! Om 10u moesten we bij Linda Rozenblad zijn, onze stagebegeleidster in Suriname om een aantal papieren in orde te brengen. Hierdoor hebben we taxi louche leren kennen, de naam die we hem geven zegt al genoeg :). 
We waren nog steeds niet naar de winkel kunnen gaan, dus hebben we als ontbijt een broodje kip moeten eten, wat niet echt smakelijk was. Kip zullen we hier wel genoeg eten!


Vanaf dag 1 hebben we kennis gemaakt met de Surinaamse muggen en volgens mij hebben ze ons heel graag want ze zijn sindsdien nog niet weggegaan met alle rode bulten en jeuk als gevolg. Dank u lieve beestjes, ik hoop dat Victor jullie snel zal opeten! Om toch nog wat gewone huid over te hebben smeren we een hele dag door DEET, tegen de muggen. Maar smeer dit nooit op je lippen, wat ik natuurlijk wel heb gedaan. AUWCH !

Dinsdag 21 februari
Deze ochtend moesten we om 10u op onze stageschool zijn om kennis te maken met de leerkrachten en directie. Onze school heet de Fluschool en ligt in de Flustraat, zo'n 15 minuten fietsen. Daar aangekomen was ik verstomd! Met grote ogen keken we hoe alles er aan toe ging en hoe het er allemaal uitzag. De school is een groen, vierkant gebouw met in het midden het erf (= de speelplaats) waar ik een geit op zag lopen. Het erf bestaat een grote boom die in het midden staat en de grond bestaat uit zand. De klaslokalen zijn niet zo gevuld als de onze hier in België. Elke leerling heeft een eigen gamel bankje en stoel. Vooraan en achteraan hangt een bord en ook de leerkracht heeft een bureau en dat is het zowat. En de kinderen zijn o zooo schattig! 
Ondertussen hebben we Chico leren kennen, onze personal taxidriver ;). Hij brengt ons overal mee naartoe en is best wel grappig te noemen :-). Onze eerste stop met hem was Cardy waar we onze fiets hebben gehuurd. Fietsen in Suriname is een avontuur op zich en zou hier best een heel hoofdstuk over kunnen schrijven.
Ten eerste zijn het Hollandse fietsen waar je mee moet remmen door achteruit te trappen. Dit zullen we nog gewoon moeten worden!
Ten tweede rijden ze hier links wat een hele aanpassing is en een gevaar voor ons of wij zijn het gevaar voor hen, kan ook :-). Ondertussen heb ik ook al rechts gereden met al het getoeter en gevloek als gevolg. Oeps! Bijna ben ik ook al tegen een bus gereden die zich links voor mij wou parkeren en ik plots heel hard moest remmen, wat een probleem was want moest eerst weer zoeken naar mijn nieuwe remmen! Ze gaan onze rijkunsten hier nog leren kennen!
En ten derde wordt er de hele tijd op ons getoeterd door hitsige chauffeurs. Eerst dachten we de hele tijd dat we in fout waren, maar blijkt nu dat het gewoon is omdat we blank zijn en graag onze aandacht willen. Dat getoeter zijn we ondertussen ook al gewend hoor. Eveneens als de complimenten van voorbijgangers: oh mooie prinsesjes, schatjes, jullie zijn zo mooi, .. Als je een slecht zelfbeeld hebt.. This is the place to be!
In de avond zijn we 't stad is gaan verkennen en gaan kijken naar de salsa-lessen waarmee we volgende week gaan beginnen! Als we back in Belgium zijn, zijn we echte salsa professionals. Watch out!

Woensdag 22 februari
Woehoe de zon schijnt eindelijk!! En amai, ik kan zeggen dat Surinaamse zon echt wel veeel beter is dan die we in België kennen.
Vandaag zijn we de eerste dag gaan observeren op onze stageschool. Het pikte wel, want de school begint hier al om 8 uur (!), maar is wel al gedaan om 13u. We hebben met de school afgesproken dat we eerst in alle klassen gaan observeren en dan zelf een klas gaan kiezen waar we 3 maand in willen vertoeven. Van elk leerjaar zijn hier 2 klassen. 
Vandaag heb ik de 1ste en 2de klas geobserveerd en amai! Het onderwijs is hier helemaal anders en gaat volledig in tegen onze principes. De leer- en werkboeken dateren van in de jaren '80 en dat zie je er ook aan. Zo gebruiken ze onder andere nog steeds de oude spelling en klopt de helft van de leerstof al niet meer. De lessen zijn hier redelijk saai en ik begrijp waarom de kinderen hier niet graag naar school gaan of zo vaak blijven zitten. Om een voorbeeld te geven: De leerkracht schrijft een 10-tal sommen op het bord die de leerlingen moeten oplossen in 1 uur tijd. Er wordt amper uitleg gegeven over hoe ze dit moeten oplossen. Met als gevolg dat de leerlingen niet kunnen beginnen aan de oefeningen en grote chaos ontstaat waarbij de kinderen gewoon beginnen roepen, lopen, potloden in hun neus steken, vechten met latten, .. Redelijk chaotisch te beschrijven.. En zo gaat dit bijna elke les. 


Deze avond zijn we naar Blauwgrond gegaan en Javaans gegeten (bami met kip en heeel pikante sambal die we met geen vinger hebben aangeraakt, je kan er vuur mee spuwen! )
Hierna zijn we naar de winkel gegaan en hebben we een voorraad gouden drank aangeschaft! Borgue (rum) die de Surinamers het vloeibare goud noemen :). Moesten we toch eens proberen he, en het bevalt ons wel ;-)


Donderdag 23 februari
We hebben een dag verlof gekregen op school om ons visum in orde te brengen. We moeten een MKV aanvragen omdat we net iets langer dan 3 maanden verblijven in Suriname. Chico heeft ons een hele voormiddag over gebracht en wat een geluk dat Chico erbij was. Ze waren heel moeilijk aan het doen en het kwam erop neer dat ze ons geen mkv wouden geven wat dus zou betekenen dat al op 19 mei terug op Belgische grond stonden ipv 1 juni! Maar Chico heeft een goed woordje gedaan en alles komt dik in orde! Dank u Chico!


Meteen erna zijn we naar Jerusalem Bazaar gegaan om onze zalige hangmatten te kopen, waarin we elke namiddag een siëstake doen. De uitvinden van de hangmat zou een Nobelprijs moeten krijgen, want aaauu zo zalig! :-)


In de avond zijn we voor de eerste keer naar de Waterkant gegaan in de stad. Dat is een soort van dijk naast de Surinamerivier met allerlei cafeetjes en tentjes waar ze drank en eten verkopen. Hier hebben we ons eerste Parbo-biertje gedronken en het viel goed in de smaak ;-) Jummie!
Wanneer we 's avonds terugkwamen kwam ik mijn ergste nachtmerrie tegen en deze lag in het midden van de kamer.. EEN DODE KAKKERLAK !! Liever dood dan levend zou je zeggen, maar ik kan je verzekeren dat het geen prettige ontdekking is. De eerste 5 minuten werd er enkel gegild en gestaard naar het lijkje. Waarna we een glas over het beestje hebben gezet. Zo hadden we toch al het gevoel dat hij er niet meer was. Tot dat iemand zo dapper genoeg was om het vieze beest buiten te gooien. Veel heb ik niet geslapen die nacht..

Vrijdag 24 februari
Ik ben begonnen met klas 5 te observeren en ben heel hard geschrokken. De leerlingen schrijven gewoon de hele dag hele teksten van het bord in hun schriftjes omdat ze geen werkboeken hebben. Ook heb ik vandaag de eerste gezien hoe een kind werd geslagen. Geen prettig zicht en ik hoop dat ik het niet teveel meer hoef te zien! Dit kind kreeg gewoon een slag omdat hij fout had geantwoord op een vraag !? Hier ben ik toch eventjes  niet goed van geweest..


Blijkbaar is hangmatteren (= in hangmat liggen, uitgevonden door de Surinamers zelf!) toch niet zo makkelijk als ik dacht! Je moet een goede manier vinden om er elegant en perfect in te kruipen want het gevaar bestaat erin dat je gewoon omvalt, zoals ik vandaag voorhad! haha


Grote wasjes, kleine plasjes: onze kleren zijn zonder scheuren uit ons wasmachine gekomen! Woehoe!


Omdat het weekend is begonnen, zijn we een klein stapje in de wereld gaan zetten. Verder dan de waterkant zijn we niet geraakt waar we gezellig wat hebben gedronken.


Zaterdag 25 februari
Onze eerste zaterdag in Suriname is een feit! En die hebben we meteen goed opgevuld door naar White Beach te gaan. Anders gezegd: het paradijs! White beach is een wit strand aan de Surinamerivier met strooien hutjes waar je je hangmat in kan hangen. Zalig! Wel was het verschrikkelijk warm, maar gelukkig was er water waar we af en toe eens konden inspringen. Wanneer we weer naar huis gingen, begon ons velletje wat pijn te doen en ja hoor, Kim en ik waren verbrand! Dorien is ervan gespaard gebleven, want zij is zo slim geweest om in ons strooien hutje te gaan liggen ipv in de plakke zon! Volgende keer weten we wel beter :)
1 tip: ga nooit een hele dag in de zon liggen met een zonnebril op je neus! Ik lijk net wel een pandabeer! Het enige verschil is dat is geen bamboe eet..


's Avonds was het Braziliaans carnaval in 't vat in de stad ! Feest! Het was echt super, bandjes vanuit Brazilië hebben de hele avond voor muziek gezorgd. De hele straat was aan het feesten. Echt wel grappig! Wel hebben we de parade gemist van de Braziliaanse vrouwen met pluimen in hun gat. Uiteindelijk hebben we moeten opgeven, want ik kon amper nog bewegen van de verbrandheid. 

Zondag 26 februari
De eerste zonneslag is een feit! Auwch! Hoofdpijn en dorst, een hele dag lang.. Veel hebben we dus niet uitgestoken vandaag, wel hebben we nog wat kunnen oefenen in het hangmatteren ;-)
Aaaah !! Kakkerlak 2 is vandaag over mijn voet gelopen! Trauma for life! Ik ben niet snel vies van beesten, maar kakkerlakken moeten echt uit mijn buurt blijven! Misschien moeten we er toch is aan denken dat er in onze kamer ergens een nest verstopt zit. Bah, ik mag er niet aan denken! Morgen kopen we een volledige voorraad insectenspray. Kakkerlakken, jullie laatste uren zijn geslagen, moehahahaa!


De voorlopige tussen stand tussen mij en de muggen is 0-25, en jeuken dat dat doet!


Week 2
Ik begin te beseffen dat jullie ondertussen al heel veel hebben moeten lezen en mijn vingers krijgen ondertussen kramp, dus ga ik deze week wat korter samenvatten :-).


Ik heb uiteindelijk toch voor klas 5 gekozen, de kinderen zijn heel leuk en nieuwsgierig en denk wel dat ik hen veel kan helpen, maar ze zijn wel met 37! Een hele uitdaging dus :-).
Dinsdag heb ik al meteen een eerste lesje moeten geven, zonder voorbereiding. Dat is hier blijkbaar de gewoonte.. Het viel heel goed mee, maar de leerlingen luisteren wel nog niet zo goed. Ze weten dat blanken meestal niet slaan, wat ik ook echt niet van zin ben, en ook vinden ze mijn accent heel grappig en is het soms wel wat moeilijk om elkaar te verstaan. En dan heb je nog al die namen! Ik hoop dat ik ze na 3 maanden toch wel al bij naam zal kunnen noemen.. Uitdaging nummer 2 !
Stagiaires hebben in Suriname een heel ander nut. Het is hier de gewoonte dat de stagiaires wat de stomme taakjes doen zoals verbeteren en alle teksten op bord schrijven. Les geven doen ze bijna niet. Maar ik heb hierover gepraat met mijn mentor en ze beseft dat ik er ben om bij te leren en om de kinderen te helpen. En hier houdt ze ondertussen wel rekening mee.
Ik heb al ondervonden dat in deze klas veel zittenblijvers zijn en dat er veel problemen zijn met wiskunde en taal. Na het zien van de puntenlijsten en repetities (=toetsen) heb ik besloten om een paar dagen in de week, naast het lesgeven, zorg te geven aan deze leerlingen, want anders geraken ze nooit in de zesde klas! Mijn mentor is hiermee akkoord gegaan en is heel tevreden dat ik dit wil doen. Het is een hele uitdaging, maar heb er wel zin in!


Woensdag heeft het de hele nacht en dag geregend en geregend, maar het bleef wel warm! Maar hierdoor waren de meeste straten in Paramaribo volledig overstroomd. Wanneer we aan het fietsen waren kwamen onze voeten onder water, dus je kan je wel al inbeelden hoe hoog het water heeft gestaan. Niet alleen de straten waren overstroomd, maar ook de school. De lokalen hier zijn niet zoals de onze in België en al snel kwam er in enkele klassen water binnen. In de gangen kon je niet meer lopen, maar blijkbaar zijn ze dat hier wel gewoon, want meteen werden er overal grote bakstenen geplaatst en werd hiervan een pad gemaakt waarop je kon lopen en droog blijven. Door het vele water hebben ze de school een uur vroeger moeten sluiten en kon iedereen vroeger naar huis gaan. 

Donderdag mochten we allemaal meegaan naar de vlindertuin in Lelydorp met klas 6. Het was een hele leuke uitstap die begon met een avontuur in de bus. Kruip maar eens in een bus met 37 leerlingen en 3 leerkrachten die bestemd is voor maximaal 25 personen! Het werd een krappe boel en waren net sardientjes, maar we zijn heel aangekomen in de vlindertuin! Vlindertuinen in Suriname houden zich niet enkel bezig met vlinders, maar met vele andere beesten! Zo waren er ook schildpadden, boa constrictors (!) hele grote trouwens, insecten die je hier kan vinden, ... De insectenkamer vond ik best wel griezelig! Er waren hele grote spinnen, reuzekakkerlakken (alsof ik er nog niet genoeg had gezien), reuzekevers, .. Gelukkig waren deze opgespeld achter glas. Maar toen ik ernaar keek kreeg ik spontaan rillingen over mijn hele lijf! Brrr.. Hopen dat ik deze nooit in levende lijven zal ontmoeten!


Vrijdag werd in 's morgens wakken omdat ik naar het toilet moest. In de badkamer werd ik begroet door Victor (onze gekko). Daarna kroop ik weer in mijn bed, maar was er snel weer uit!! Er lag een dode kakkerlak in mijn bed !! Snel was iedereen wakker in het huis en konden we niet meer slapen, zeker ik niet! Meteen hebben we hem weggesmeten en heb ik mijn lakens gewassen. Na school hebben we de hele kamer ondersteboven gekeerd om het nest te zoeken. Ondertussen hadden we al 8 kakkerlakken tegengekomen, dus het was hoog tijd om er iets aan te doen! We hebben alles uit de kamer gegooid en de hele kamer geschrobd van kop tot teen! We zijn op zoek gegaan naar het nest maar konden niks vinden, dus denken we dat ze ergens verstopt zitten in de muur, achter de airco. De kakkerlakkenmissie is begonnen! Overvloedig hebben we met insectenspray gespoten en dat doet wel zijn werk. Uren later lagen er weer 3 dode in onze kamer. Het wordt hoog tijd om onze  huisbaas in te lichten, zodat ze er iets aan kan laten doen. Deze nacht hebben Kim en ik 
heel onrustig geslapen en voelden we het de hele tijd kriebelen. Brr...


Vrijdagnacht hebben we het nachtleven hier eens onder de loep genomen en van dichtbij geproefd. We zijn naar de club Touchez geweest, een soort discotheek. En wauw, de mannen hier hebben echt wel ritme in hun lijf als je ze bezig ziet!


Vandaag (zaterdag) zijn we naar het stad gegaan om wat te shoppen. Ook moesten we een cadeau vinden voor een meisje van 8 jaar die zondag een verjaardagsfeestje geeft en waar we voor zijn uitgenodigd.
We hebben voor de eerste keer de bus hier genomen. Zalig was dat! De bussen zijn hier niet zoals de lijnbussen. Bussen hier hebben allemaal een eigen kleur en staan in hoopjes gegroepeerd op bepaalde plaatsen in de stad. aan e ene kant zijn er 2 stoelen, aan de andere kant is er 1 met in  het midden een gangpad. Als er toch nog volk bij moet dan wordt er in het gangpad een stoeltje uitgeklapt, waardoor je plots met 4 op een rij zit. Wanneer je dan moet uitstappen, wordt het wel wat moeilijker :-)


Als laatste heb ik nog wat woorden in het Sranantongo voor jullie. Het is wel fonetisch geschreven :-)
- Sajoewanni = wat wil je? (moet je zeggen als ze wat naar je roepen)
- fawaka = hoe gaat het?
- abung of aigo = goed
- péjoego = waar ga je?
- mi go na oso = ik ga naar huis
- mi go sribo = ik ga slapen
- mi go roko = ik ga werken
- mi egue = ik ga wel


Hopelijk lukt het jullie om tot hier door te lezen :-)


Sleepie sweetie !